Przyjmowanie i rozpatrywanie skarg i wniosków
Prawo do składania skarg i wniosków jest prawem zagwarantowanym wszystkim obywatelom przez Konstytucję Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 22 marca 1997 r. (art. 63).
Tryb rozpatrywania skarg i wniosków regulują przepisy Działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późniejszymi zmianami) oraz Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002 r. w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków (Dz. U. z 2002 r. Nr 5 , poz. 46).
Skargi i wnioski mogą być wnoszone pisemnie, telegraficznie lub za pomocą dalekopisu, telefaksu, poczty elektronicznej, a także ustnie do protokołu.
Skarga powinna zawierać: wskazanie osoby od której pochodzi (imię i nazwisko lub nazwa), adres wnoszącego oraz określenie przedmiotu sprawy. Celem zapewnienia sprawnego załatwienia sprawy zaleca się określać przedmiot sprawy poprzez zwięzły opis i jednoznaczne wskazanie zarzutów lub wniosków.
Skargi i wnioski nie zawierające imienia i nazwiska (nazwy) oraz adresu wnoszącego pozostawia się bez rozpoznania.
Skargi mogą być składane ustnie w każdej jednostce organizacyjnej Policji w ustalonych dniach i godzinach. Przyjmujący zgłoszenie sporządza protokół, który podpisuje wnoszący skargę lub wniosek i przyjmujący zgłoszenie. W protokole zamieszcza się datę przyjęcia skargi lub wniosku, imię, nazwisko (nazwę) i adres zgłaszającego oraz zwięzły opis treści sprawy.
Kierownicy jednostek organizacyjnych Policji lub wyznaczeni przez nich zastępcy obowiązani są przyjmować obywateli w sprawach skarg i wniosków co najmniej raz w tygodniu. Informacja o dniach i godzinach przyjęć powinna być wywieszona na widocznym miejscu w siedzibie jednostki oraz podporządkowanych jej jednostkach organizacyjnych.
Procedury przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków reguluje Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2012 roku, w sprawie organizacji i rozpatrywania skarg i wniosków.